Nederlands
Gamereactor
reviews
Fe

Fe

De nieuwe game van Zoink verkent de grens tussen entertainment en kunst.

HQ
HQ

Fe is de eerste game uit de EA Originals-lijn en dat is direct ook een erg originele. Electronic Arts besloot na het succes van Unravel in 2015 andere indie-ontwikkelaars te ondersteunen, een opzet waardoor we in de toekomst tevens aan de slag kunnen met games als Sea of Solitude en A Way Out. Volgens Zoink Games heeft het echter vrij spel gehad in de keuzes bij de ontwikkeling van dit third-person avontuur. Het resultaat daarvan is Fe.

Het eerste woord dat we moeten gebruiken om deze game te beschrijven is "betoverend". Je speelt als een klein eekhoornachtig beestje, die een beetje lijkt op een kunstzinnige versie van Spyro the Dragon gekruist met een chipmunk, en Fe wordt genoemd. De setting is een land gevuld met krachtige kleuren en een prachtige stijl, dat doet denken aan de wereld van een schitterend gemaakte animéfilm. De game is visueel verbluffend en heeft een rustig tempo dat je tot rust laat komen, iets waar weinig andere games in slagen. Als je op zoek bent naar actie, snelheid en adrenaline dan heb in Fe niets te zoeken.

Zoink gooit je vrijwel direct het avontuur met slechts enkele hints wat je moet doen. Het scherm toont alleen enkele knoppen die je moet indrukken. Fe dwaalt in het begin door het paarszwarte bos, waar we een hertachtig wezen volgen. Niets vertelt je dit te doen, intuïtief weten we dat Fe doet moet doen. Kort daarna maken we kennis door te zingen. Inderdaad, door te zingen. Nogmaals: hoop je op explosies of knallen, of zelfs traditionele dialogen, dan moeten we je helaas teleurstellen. Direct vanaf het begin doet de game denken aan Journey. Fe is eveneens een lust voor het oog, legt weinig uit, vertelt het verhaal tijdens het spelen en is eenvoudig op te pakken en te spelen. Zingen is het sleutelelement in de game, daar Fe nieuwe liederen leert om andere dieren te helpen en daarmee nieuwe vaardigheden leert die toegang verschaffen tot meer van de spelwereld.

Dit is een ad:
Fe

Het avontuur wordt begeleid door wonderschone achtergrondmuziek, hier iets subtieler dan de soundtrack van Journey. De game op zichzelf leidt je door de game zonder een epische soundtrack te vereisen en prikkelt je af en toe met prachtig klinkende muziek met Japanse invloeden. Deze zouden niet misstaan in een film van Studio Ghibli. We hebben tijdens de game ook vaak het gevoel gehad dat de visuele stijl inspiratie heeft gehaald uit Spirited Away, terwijl de wereld wordt bevolkt door gigantische titanen die lijken alsof ze uit een game als Shadow of the Colossus zijn gewandeld. Er zijn zoveel paralellen te trekken tussen Fe en diens culturele invloeden, maar komt nooit volledig met iets overeen. Binnen enkele minuten leerden we een nieuw lied en hoe we moeten zweven. Voordat we het weten beklimmen we bomen die uit de enorme poten van een gigantisch hert groeien, om bij zijn hoofd te geraken zodat we een nieuw lied kunnen leren en het hert te vragen om ons te helpen. Het uitzicht vanaf de top is adembenemend en de beklimming meer dan waard - ook al vielen we meermaals net voor de top naar beneden, wat voor de nodige frustratie zorgde.

HQ

Naast de dieren en Fe zijn er andere wezens, die bekend staan als The Silent Ones. Zij lijken de slechteriken te zijn en nemen alle dieren gevangen. Als deze je zien vangen ze je met een net en moet je opnieuw beginnen. Het is jouw taak om het bos en de wilde beesten van deze monsters te redden, wat eveneens het "verhaal" vormt van de game. We gebruiken aanhalingstekens omdat er geen dialogen zijn en de game via grotachtige tekeningen en flashbacks (die inzicht geven op de acties van The Silent Ones), als je bepaalde voorwerpen oppakt, alles vertelt. Het gebrek aan direct verhaalvertelling laat je je eigen interpretatie vormen. Zijn de The Silent Ones op de mens gebaseerd? Vernietigen wij de natuur? Staan wij niet meer in verband met de natuur? We doken niet direct het bos in om tegen dieren te zingen, maar het zette ons wel aan om over meerdere kwesties na te denken.

Dit is een ad:
FeFe

Als je in de game verdwaald is dat niet erg: het geeft je de mogelijkheid om een schilderachtige openwereld te verkennen en nieuwe wezens te ontmoeten. Als je door de wereld dwaalt zie je prachtige dingen en wonderlijke dieren, terwijl je The Silent Ones ontwijkt. De opzet betrekt het verzamelen van paarse diamanten om nieuwe vaardigheden te leren en zaadknoppen van planten te gebruiken om dieren uit netten te bevrijden. Je zingt tegen planten en vreemde wonderlijke dieren, en hoe meer vaardigheden je leert, hoe meer de wereld zich opent. Het idee om met een lied de stilte te verbreken is een schitterend mechanisme. Iedere keer dat je verdwaalt kun je beginnen te zingen, waardoor er een klein vogeltje verschijnt die je de weg toont. Ons grootste kritiekpunt van de game is de 'pacing', die soms iets te langzaam voelde. De gedetailleerde omgevingen bieden echter genoeg vermaak voor de zes tot acht uur die Fe lang is.

Fe is een prachtig, betoverend en artistiek. Weliswaar niet voor iedereen, maar als je hebt genoten van titels als Journey of Abzû dan is het absoluut het overwegen waard. Het is vreemd en prachtig, surreëel en frustrerend, allemaal tegelijkertijd. Het gebrek aan verhaalvertelling verwarde ons, maar liet ons nadenken over de achterliggende betekenis en onze band met de natuur. Ben je een liefhebber van explosieve actievolle verhalende avonturen dan kun je Fe beter overslaan. Dit is een unieke ervaring, anders dan iets wat we de afgelopen tijd hebben gespeeld. Als je op zoek bent naar iets dat de grens tussen kunst en games vervaagt, dan is het zeker een titel die de moeite waard is.

HQ
08 Gamereactor Netherlands
8 / 10
+
Visueel verbluffend; toegankelijk; soundtrack zet perfect de toon; interessante wezens.
-
Frustrerend als je helemaal naar beneden valt en weer omhoog moet klimmen; soms iets te traag.
overall score
Is onze netwerkscore. Wat is die van jou? Netwerkscore is een gemiddelde van de cijfers uit alle landen